Artykuł o articles, czyli angielskie a, an i the

Do tej pory nie opisywałam gramatyki. Napisano o niej wystarczająco wiele książek. Ale. Ze względu na ponawiające się prośby przyjrzę się konkretnym zagadnieniom. Przedstawię je w możliwie prostej formie po to, żeby ułatwić ich zrozumienie. Kiedy zrozumiecie o co chodzi i wyćwiczycie użycie te kwestie powinny się rozjaśnić. Zasadniczo jestem zwolenniczką upraszczania skomplikowanego.

To może być lekkie zaskoczenia, ale na uczenie się można spojrzeć jak na reakcje chemiczne – analizę i syntezę.

Po co?

Zwykle przeraża nas ogrom niepojętego. Rozkładanie zagadnień na mniejsze elementy i przyglądanie się im oddzielnie ułatwia uporanie się z nimi. Kiedy opanuje się elementy złożenie ich w całość przychodzi znacznie łatwiej. 

Zaczniemy od drobiazgów, które uprzykrzają życie.

 

Articles a, an , the

Articules, czyli przedimki nieokreślone a/an lub określony the.

Jako studentka na Gramatyce Opisowej uzupełniałam je w tekstach na czas. Poziom hard core – nie ma czasu na zastanawianie się. Od tamtego czasu sporo się zmieniło, bo nauczyłam się ich na “wyczucie”.

Ostrzegam – przedstawię ich najbardziej podstawowe i najczęstsze użycie, bo mam wrażenie, że za dużo na raz powoduje ambaras.

 

Gramatyka angielskiego

Z czym i kiedy a/an

Zasadniczo “a” używamy do rzeczownika nieokreślonego i pojedynczego.

Jakaś jedna rzecz, obiekt czy osoba zwykle będzie poprzedzona “a”

 

• a book
• a girl/boy/singer/teacher/mathematician

 

Zasadniczo o osobie lub przedmiocie jednym z wielu. Jeśli ma np. imię to ta zasada nie obowiązuje.

 

„An” stosowany jest na takich samych zasadach jak wyżej w przypadku rzeczownika zaczynającego się od samogłoski ( w brzmieniu).

• an apple, an egg
• an airplane
• an eagle
• ale też an hour ( nieme “h”)

 

Zasadniczo jeśli rzeczownik jest jednym z wielu i wspomniany jest po raz pierwszy lub ogólnie traktowany jest jako nieokreślony. Dla ułatwienia możesz w domyśle dodać “jakiś/jakaś” lub  “jeden/jedna/jedno z wielu”.

W podobny sposób używamy a/an przy zawodach. Bo osoba, o której mowa jest jedną/ym z przedstawicielek/li tego zawodu.

Magda is a teacher.

Kate is a singer and Jane is an actress.

 

Prawdopodybnie nie są jedynymi przedstawicielkami czy wykonawczyniami danej profesji.

Ustaliłyśmy, że a/an dotyczy pojedynczych nieokreślonych (niekonkretnych) rzeczowników lub jednego z wielu.

 

Z czym i kiedy the

Przechodząc do sytuacji kiedy już wiadomo o jakiej rzeczy czy osobie mowa wskazujemy na nią używając „the”.

Wtedy w kontynuacji wypowiedzi staje się ona określona jako ta/ten/to konretna rzecz lub osoba. Wyróżniamy jedną z wielu na podstawie toczącej się rozmowy i założenia, że rozmówcy wiedzą o którą rzecz/osobę chodzi. Mam nadzieję, że teraz ma to sens.

„The” używane jest też z pojedynczą rzeczą (osoba/istota/obiekt/przedmiot), która jest z założenia jedna jedyna w swoim rodzaju. Wtedy poprzedzamy to słowo określeniem “the”. Podobnie jak poprzednio zakładamy, że rozmówca wie o czym mowa, czyli:

 

• the sun, the moon ( jeśli mowa o jedynym księżycu ziemi), the earth

ale też

• the queen, the king, the president, the pope (bo z zasady papież jest jeden), the principle, jeśli jest tylko jeden dyrektor czy naczelny

w tym wypadku ograniczamy instytucję do królestwa, kraju, organizacji czy placówki.

 

W tych przypadkach czasami trudność czy błędy pojawiają się przez braki w wiedzy ogólnej.

Po polsku dookreślenie jest domyślne, a po angielsku zawiera się w “the”.

 

Z użyciem „a/an” i „the” można się spotkać w kilku innych wypadkach. W innych wypadkach zwykle pełni inną funkcję. Podejrzewam, że to powoduje zamęt. Nie spotkałam się z jasnym rozgraniczeniem zastosowań. Narazie skupmy się na podstawowych zasadach.

Częstym choć nie zawsze uświadomionym powodem problemu z articles jest nieświadomość liczby rzeczownika i jego policzalności/niepoliczalności. Odpowiednik rzeczownika postrzeganego w polskim jako policzalny w angielskim może być postrzegany odmiennie.

Kilka przykładów niepoliczalnych rzeczowników:

 

Substancje w znaczeniu ogólnym

 

Podsumowując – „a/an” używamy z wyrazami policzalnymi, pojedynczymi o których się dowiadujemy po raz pierwszy albo są jednym z elementów jednolitego zbioru (np. jedna kobieta jest przedstawicielką kobiet). Kiedy już wiadomo o czym mowa i wyodrębniamy ten konkretny wyraz określamy go przez zastosowanie „the”.

A/an oznacza jedną rzecz z wielu. The pomaga nam wyłonić, o którą konkretnie rzecz/osobą lub wyszczególniony zbiór elementów chodzi.

 

Na tym narazie poprzestanę. Serio – mam nadzieję, że jest przejrzyście i już przedimki nie będą sprawiały trudności. 

 

Jeśli zagadnienie Cię ciekawi, chciałabyś dowiedzieć się więcej albo coś jest niejasne  – śmiało daj znać w komentarzu.